Króla Miłosierdzia 25-go lipca 2024

Objawienie Króla Miłosierdzia dnia 25-go lipca 2024 r. w Sievernich

Nad nami na niebie unosi się złota świetlna kula, której towarzyszą dwie mniejsze złote świetlne kule. Przepiękne światło spływa na nas i z dużej złotej świetlej kuli wychodzi Król Miłosierdzia. Nosi na Sobie zarówno tunikę jak i płaszcz Jego Najdroższej Krwi, a na Jego głowie złota, duża królewska korona. Jego włosy są czarno-brązowe, krótko kręcone. Niebiański Król dzierży w Swojej prawej ręce złote berło, a w lewej ręce trzyma kulę ziemską. Teraz otwierają się dwie mniejsze świetlne kule i wyłaniają się z nich dwaj aniołowie, w promienistych, prostych białych szatach. Rozpościerają nad nami płaszcz Króla Miłosierdzia, a my jesteśmy schronieni, jak w namiocie pod tych przecudnym, niebiańskim, królewskim płaszczem.

Król Miłosierdzia poleca mi położyć się krzyżem na ziemi i prosić o zadośćuczynienie za wszystkie zniewagi wobec Boga:

"O Jezu, Synu Dawida, zmiłuj się nad nami!".

(Uwaga własna: polecił mi to wykonać w sumie 16 razy).

Król Miłosierdzia zbliża się do mnie i mówi: "Oto Jestem!".

Teraz Boski Król zbliża się jeszcze bardziej do nas i mówi:

"Drodzy przyjaciele! Błogosławię was w Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha Świętego. Amen. Dzisiaj przychodzę do was ze Słowem: Kościół jest świątynią Ducha Świętego i udzielam w nim wszelkich łask. Tak więc i wy jesteście żywą świątynią Boga, o ile żyjecie w łasce uświęcającej, w życiu sakramentalnym Mojego Kościoła, w którym Ja żyję całkowicie, w którym Jestem obecny. Przyglądnijcie się pięknu sakramentów! Nie patrzcie na ducha czasu! Dlaczego to przeciwnik próbuje zniszczyć Mój Kościół? Ponieważ nosi on w sobie prawdę i przygotowuje was dla nieba. Módlcie się szczególnie o pokój! Bardzo was o to proszę. Zrozumcie, że żyjecie w świecie, w świecie wstrząsanym uciskiem. Módlcie się i czyńcie dobro! Bądźcie jednością w wierze, w dobrych uczynkach i niechaj złe słowa nie wychodzą z ust waszych. Wielu chce należeć do sprawiedliwych, lecz są bardzo nieczuli i brak im miłości. Bądźcie miłosierni i pełni miłości, bo przesyceni miłością będziecie mogli w niej kiedyś Mnie spotkać; bo Ja Jestem samą miłością. Jestem Królem Miłosierdzia! Zrozumcie, że Jestem głową kościoła, a kościół jest Moim ciałem. Nie jest to nowa nauka i znajdziecie ją w katechizmie Mojego kościoła, który wam gorąco polecam! Jeśli ustanie nauczanie, wtedy Ja Sam przyjdę z nieba, aby was nauczać. Ale we mszy świętej oddaję się wam cały! Rozważcie to."

Święci aniołowie odkładą z rąk swoich płaszcz Najdroższej Krwi Króla Miłosierdzia i zanoszą Mu Pismo Święte, Vulgatę. Zostaje otwarta ona niewidzialną ręką, a aniołowie klęcząc trzymają ją przed Królem Miłosierdzia. Widzę fragment z ewangelii św. Jana 2, 1 - 11:

Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić około stu litrów. Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Boski Król mówi:

"Proście o pokój! Tylko ten kto prosi, może zostać wysłuchany. Nauczcie się prosić w pokorze! Proście Moją Najświętszą Matkę Maryję, aby błagała o łaskę dla was u tronu Bożego. Wiecie, Mojej Matce, Mojej Najświętszej Matce nie mogę niczego odmówić! Moja Najświętsza Matka walczy razem z wami przeciwko wszelkiemu złu".

Teraz Pan przykłada berło do Swojego Serca, które staje się kropidłem Jego Najdroższej Krwi; błogosławi i pokrapia nas i wszystkich tych, którzy o Nim myślą, gdziekolwiek by nie byli. W szczególności Król Miłosierdzia zwraca się do chorych i cierpiących:

" W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha Świętego. Amen. Duch Święty jest waszym Pocieszycielem. Raz jeszcze wam powtarzam, że Kościół, Mój Kościół, jest świątynią Ducha Świętego i że obdarzam Kościół wielorakimi łaskami! Zauważcie, że na ołtarzach Mojego Kościoła płynie Moja Najdroższa Krew. Ofiarujcie szczególnie najświętszą Ofiarę Mszy Świętej, w której Jestem cały, w której Jestem żywy, za pokój!".

M.: "Czy coś się stało, Panie?".

Otrzymuję osobiste przesłanie. Następnie Król Miłosierdzia życzy Sobie od nas następującej modlitwy:

"O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, ..."

Król Nieba mówi do mnie:

"Czy możesz rozgłaszać Moją miłość?".

M.: "Tak, Panie, chętnie to uczynię!".

Król Miłosierdzia przygląda się nam wszystkim i mówi:

"Bądźcie błogosławieni! Adieu!"

Teraz Król Miłosierdzia powraca do Swojego światła, podobnie jak i dwaj aniołowie i znikają.

Orędzie to zostało opublikowane bez zamiaru ingerencji na wyrok Kościoła Rzymsko-Katolickiego.

copyright ©

Proszę do orędzia rozważyć następujący fragment z Ewangelii św. Jana 2, rozdział 1-11 oraz trzeci rozdział z Katechizmu Kościoła Katolickiego.

NOWY TESTAMENT

Ewangelia wg św. Jana

Pierwszy znak w Kanie Galilejskiej

1 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa.

2 Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.

3 A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina».

4 Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?»

5 Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».

6 Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.

7 Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi.

8 Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli.

9 A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego

10 i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».

11 Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli

w Niego Jego uczniowie.

III. Kościół – świątynia Ducha Świętego

797 Quod est spiritus noster, id est anima nostra, ad membra nostra, hoc est Spiritus Sanctus ad membra Christi, ad Corpus Christi, quod est Ecclesia – "Czym jest nasz duch, to znaczy nasza dusza, dla członków ciała, tym jest Duch Święty dla członków Chrystusa, dla Ciała Chrystusa, którym jest Kościół"214. "Duch Chrystusa jest tą niewidzialną przyczyną, której należy przypisać utrzymywanie łączności wszystkich części Ciała między sobą i z ich wzniosłą Głową, ponieważ jest On cały w Ciele, cały w Głowie, cały w poszczególnych członkach"215. Duch Święty czyni Kościół "świątynią Boga żywego" (2 Kor 6,16)216.

Istotnie, samemu Kościołowi został powierzony dar Boży... W nim zostało złożone zjednoczenie z Chrystusem, to znaczy Duch Święty, zadatek niezniszczalności, utwierdzenie naszej wiary i drabina wstępowania do Boga... Bowiem tam, gdzie jest Kościół, jest także Duch Boży; a tam, gdzie jest Duch Boży, tam jest Kościół i wszelka łaska217.

798 Duch Święty jest "Zasadą wszystkich żywotnych i rzeczywiście zbawczych działań w poszczególnych częściach Ciała"218. Na różne sposoby buduje On, całe Ciało w miłości219: przez słowo Boże, które jest "władne zbudować" (Dz 20, 32); przez chrzest, przez który formuje Ciało Chrystusa220; przez sakramenty, które dają wzrost i uzdrowienie członkom Chrystusa; przez "łaskę daną Apostołom, która zajmuje pierwsze miejsce wśród Jego darów"221; przez cnoty, które pozwalają działać zgodnie z dobrem, a wreszcie przez wiele łask nadzwyczajnych (nazywanych "charyzmatami"), przez które czyni wiernych "zdatnymi i gotowymi do podejmowania rozmaitych dzieł lub funkcji mających na celu odnowę i dalszą pożyteczną rozbudowę Kościoła"222.