Strona główna
Orędzia Dziecko Jezus

Objawienie Króla Miłosierdzia dnia 25-go marca 2024 r. w Sievernich
 

Widzę unoszącą się nad nami na niebie dużą, złotą świetlną kulę i z nieba spływa na nas przepiękne światło. Tej dużej   świetlnej kuli towarzyszą dwie mniejsze. Teraz otwiera się duża, złota świetlna kula, a z jej światła wyłania się Król  Miłosierdzia. Ubrany jest w tunikę i płaszcz Jego Najdroższej Krwi, nosi złotą królewską koronę, ma krótkie kręcone czarno-brązowe włosy i niebieskie oczy. W prawej ręce dzierży Król Nieba złote berło, a w lewej trzyma gałązkę lilii, tak jak  opisywałam ją już wcześniej. Jego Serce jest otwarte i goreje,  a na Jego piersi u góry widnieje krzyż. Teraz otwierają się  dwie mniejsze świetlne kule, z których wychodzą dwaj  aniołowie w prostych, promiennie białych tunikach. Rozpościerają nad nami płaszcz Króla Miłosierdzia.          
Boski Król mówi:

" W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha  Świętego.  Amen. Drodzy przyjaciele, jak ważne jest, że czyniliście dzisiaj pokutę i modlili się o pokój! Gdyby  ludzie nie zatwardzali swoich serc i otworzyli je na miłość Ojca Przedwiecznego, zapanowałby pokój. Przykazania Ojca byłyby przestrzegane i nie byłoby aborcji. Jak zamierzacie utrzymać pokój, jeśli  ofiarujecie swoje dzieci duchowi czasu?

Ten, kto się modli, będzie błogosławieństwem w tym czasie ucisku. Tak patrzę na Mój Kościół, który kocham całym sercem. Tak Jestem w pełni obecny w sakramentach Mojego Świętego Kościoła. Jestem w nim żywy! Przez Mój Święty Kościół zostaniecie zbawieni, o ile będziecie żyli w łasce uświęcającej i tak proszę was bardzo, abyście podążali drogą nawrócenia,  ponieważ jest to droga Mojej miłości, Mojej nieskończonej miłości. Spójrzcie na Kościół, on podąża  za Mną. W czasie ucisku idzie on drogą Mojej Męki, jest  w drodze na Golgotę. Zauważcie, jak wielki zamęt  panuje na świecie, tak jak było to już wtedy, za Moich  czasów na ziemi. Kto ma moc i odwagę, Mnie  wyznawać, wyznawać Pismo Święte? Mój lud był wtedy kuszony przez szatana, zwątpił i tak dzieje się również  dzisiaj. Dlatego wołam do nich: Miejcie odwagę, pozostańcie nieugięci i zjednoczcie się w prawdziwej wierze, w wierze waszych praojców!".

Teraz widzę Pismo Święte, Vulgatę, unoszącą się przed Królem Miłosierdzia, a kiedy spogląda na Pismo Święte  (Vulgatę) Jego Serce goreje. Jego Serce płonie miłością. Pismo Święte, Vulgata, otwiera się i Król Miłosierdzia modli się fragmentem z Pisma Świętego z Ewangelii św.Jana 17 (Uwaga własna: Niestety nie rozumię obcego języka, którym Król Niebios modląc się, posługuje. Język ten ma wiele  dźwięków gardłowych i jest nim hebrajski, albo aramejski). Pan przygląda się nam wszystkim i mówi:

"Drodzy przyjaciele, Jestem Arcykapłanem Ojca  Przedwiecznego, zważcie na to! Nikt nie może przyjść do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie! Jest to Moja modlitwa arcykapłańska. Modliłem się ją za Swoich. Jesteście więc Moimi przyjaciółmi i schronieni w Mojej miłości. Miejcie odwagę i nie lękajcie się! Ojciec Przedwieczny dopuszcza wiele, ponieważ służy to waszemu oczyszczeniu. Wiedzcie, że żyjecie w czasie ucisku. Ale ten ucisk jest także czasem radości dla Mojego ludu, ponieważ przychodzę do was i obdarowuję was  Moją łaską".

Król Miłosierdzia rozmawia z M. o Oratorium Najdroższej Krwi:

"Oratorium to wywodzi się nie tylko z Mojego Serca:  wywodzi się ono z całego Mojego Serca, z Krwi Mojego Serca, z Mojej Najdroższej Krwi! Jest ono przesączone  Moją Najdroższą Krwią. Istnieją miejsca szczególnych  łask, które są dobrymi drzewami, a dobre drzewa przynoszą dobre owoce. Ale i one będą poddane  próbom.

Cokolwiek się wydarzy, trwajcie w Mojej miłości! Radujcie się, że przychodzę do was i miejcie we Mnie  udział!"

Król Miłosierdzia przykłada berło do Swojego Serca, które napełnia się Jego Najdroższą Krwią; staje się ono kropidłem    Jego Najdroższej Krwi. Król Niebios pokrapia nas i wszystkich tych, którzy o Nim myślą:

" W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha  Świętego.  Amen. Rozważcie drodzy przyjaciele, także i ten, kto zaniedba okazji do czynienia dobra, będzie musiał za to odpowiedzieć przed Ojcem Przedwiecznym. Powtarzam raz jeszcze: diabeł jest tak  bardzo silny w waszym kraju, ponieważ zaniedbuje się czynienia dobra! Dlatego raduję się, kiedy czynicie dobro, kiedy pokutujecie, kiedy prosicie o zadośćuczynienie i zrywacie się do modlitwy!  Słuchajcie Mojego słowa i pozwólcie mu przeniknąć do serc waszych. Nadszedł czas nawrócenia!"

Król Miłosierdzia spogląda na ludzi.

M.: "Serviam!"

Teraz obydwaj aniołowie klękają przed Panem i kłaniają się. Król Miłosierdzia powraca do Swojego światła i żegna się słowem "Adieu!".

M.: " Adieu!, Panie!".

Pan życzy sobie od nas, na pożegnanie następującej  modlitwy:

"O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba, a szczególnie te, które najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia. Amen."

M.: " Adieu!"

Orędzie to zostało opublikowane bez zamiaru ingerencji na wyrok Kościoła Rzymsko-Katolickiego.

       copyright ©

Proszę do orędzia  rozważyć następujący fragment
z Ewangelii św. Jana, rozdział 17:

NOWY TESTAMENT

Ewangelia wg św. Jana

MODLITWA ARCYKAPŁAŃSKA CHRYSTUSA

W obliczu dokonanego dzieła

17

1 To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: «Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył 

2 i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem¹ dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. 

3 A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa². 

4 Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. 

5 A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał.
 

Prośba za uczniów

6 Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. 

7 Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. 

8 Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. 

9 Ja za nimi proszę, nie proszę za światem³, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. 

10 Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. 

11 Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś⁴, aby tak jak My stanowili jedno. 

12 Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo⁵. 

13 Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. 

14 Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. 

15 Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. 

16 Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. 

17 Uświęć ich⁶ w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. 

18 Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. 

19 A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie⁷.

 

Prośba za przyszły Kościół

20 Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; 

21 aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. 

22 I także chwałę⁸, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. 

23 Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. 

24 Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. 

25 Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. 

26 Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».