Strona główna
Orędzia Dziecko Jezus

Objawienie Króla Miłosierdzia 25-go września 2023 nad studzienką “Maria Annuntiata”.

Nad nami na niebie unosi się duża złota świetlna kula, której towarzyszą dwie mniejsze świetlne kule. Spływa z nich na nas przepiękne światło.  Duża świetlna kula otwiera się i wyłania się z niej, z dużą złotą koroną, tuniką i płaszczem Swojej Najdroższej Krwi, Król Miłosierdzia. Zarówno  tunika jak i płaszcz królewski Króla Miłosierdzia wyhaftowane są otwartymi   złotymi kwiatami lilii. Płaszcz Króla Niebios spina złota klamra,  przedstawiająca głowy lwów. Jedna głowa lwa znajduje się po prawej stronie klamry, a druga po lewej. W prawej ręce Boskie Dziecię trzyma  złote berło z krzyżem, wysadzanym promienistymi rubinami. W lewej ręce Król Niebios trzyma Vulgatę (Pismo Święte). Teraz otwierają się pozostałe  dwie świetlne kule, z których wyłaniają się dwaj aniołowie ubrani w proste,  białe tuniki. Klęcząc, unosząc się w powietrzu, rozpościerają nad nami  płaszcz Króla Miłosierdzia, niczym namiot. Teraz zauważam w płaszczu  Króla Miłosierdzia wyhaftowane złotymi literami imiona wielu świętych:

Joanna d'Arc, Robert Bellarmin, św. Franciszek, św. Charbel, św. Ojciec Pio, św. Mikołaj z Flüe. (Uwaga własna: w tym dniu obchodzimy święto  św. Mikołaja z Flüe). Wiele imion świętych jest zapisanych w czerwonym królewskim płaszczu Pana. Między innymi święta o imieniu Rosalie/Rosalia, której nie znam, jak i święta o imieniu Galgani, której też nie znam.  (Uwaga własna: chodzi tutaj o św. Gemmę Galgani, mistyczkę z Lukki we Włoszech. Jest to święta symbolizująca niewinnośc).

Król Miłosierdzia ma ciemnobrązowe, krótkie, kręcone włosy. Teraz Król Niebios zbliża się do nas i mówi:

" W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha  Świętego.  Amen.

Drodzy przyjaciele! Przychodzę do was dzisiaj, abycie oczyścili wasze serca w Mojej Najdroższej Krwi. Chcę wasze serca obmyć  w Mojej Krwi. Przyjmijcie tę łaskę ode Mnie. Żyjcie w łasce uświęcającej! Żyjcie w sakramentach świętych! Są one święte, bo Ja Jestem święty i obdarowuję nimi Mój Święty Kościoł! Strzeżcie   swoje serca w tych czasach ucisku. Drodzy przyjaciele wzywajcie Mojego Imienia! Cokolwiek nastanie, radujcie się, bo przychodzę do was i Jestem z wami! Nie opuszczę was. Zauważcie, jaką łaskę okazuję światu. Wy, drodzy przyjaciele, bądźcie czystego serca! Czystość serca przeprowadzi was przez ten czas ucisku".

Teraz otwiera się Vulgata (Pismo Święte). Widzę w Piśmie Świętym fragment Listu do Galatów 5, od wiersza 2 w całości. Król Niebios  wskazuje Swoim berłem na Pismo i mówi:

"Słowa te są święte i mówią wam, jak zachować czystość serca".

Król Niebios zbliża się do nas. Teraz strony Pisma Świętego w ręce Króla Niebios są raz jeszcze przesuwane niewidzialną ręką. Król Miłosierdzia  spogląda mi w oczy i mówi:

"Rozważ fragment z Pisma Świętego z księgi proroka Zachariasza".

Manuela: Zachariasza, Panie, z przykrością, nie znam".

Król Miłosierdzia mówi do mnie:

"Znajdziesz tam jeźdźców, a wtedy zobaczysz, jaką radość przynosi Mi Jerozolima".

(Uwaga własna: fragment z księgi proroka Zachariasza 1, 8-17).

Manuela: "Nie znam tego Panie, ale skoro Ty tak mówisz".

Pan podchodzi całkiem blisko do mnie, podaje mi Swoją rękę, trzyma  mocno moją rękę, spogląda na mnie i prosi mnie o ofiarowanie. 

Manuela: "Kiedy podajesz mi rękę, to jestem szczęśliwa, mój Boże!"

Otrzymuję osobiste przesłanie, życzenie Pana (ornat w kolorze czerwonym).

Życzenie to podaję dalej.

Król Miłosierdzia mówi:

"Drodzy następcy, (uwaga własna: Pan zwraca się tutaj do kapłanów.)  jeśli wasze serca stoją Mi otworem, ochronię was przed wszelkim  uciskiem i przeprowadzę was przez ten czas. Nie lękajcie się!  Przyjaciele Moi, nie lękajcie się! Ja Jestem Panem! Módlcie się szczególnie za Synod! Kusiciel objawi się w nim. Dopuszczę do  tego. Ludu Boży, czy jesteś Mnie godzien? Módlcie się i ofiarujcie!  Módlcie się o zadośćuczynienie wobec Ojca Przedwiecznego, w którym Ja cały Jestem. Mała trzódko, dawaj świadectwo! we wszystkim, co ma nadejść, co muszę dopuścić, nie lękajcie się!  Bo już o was zadbałem".

Król Miłosierdzia przykłada Swoje berło do serca, które staje się kropidłem Jego Najdroższej Krwi. Król Niebios pokrapia nas Swoją Najdroższą Krwią:

" W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha  Świętego.  Amen."

Manuela: "Panie, zmiłuj się nad nami i nad całym światem!".

Król Miłosierdzia spogląda na nas i mówi:

"Nawet jeśli złodzieje wdarli się do Mojego Przybytku: Ja Jestem z wami! Nie zdołają zniszczyć Mojego Świętego Kościoła. Amen.

Adieu!"

Manuela: "Adieu, Panie, adieu!".

Król Miłosierdzia wraca do światła, podobnie jak i dwaj aniołowie. Zarówno  Król Miłosierdzia i aniołowie znikają.

 

 

Orędzie to zostało opublikowane bez zamiaru ingerencji na wyrok Kościoła Rzymsko-Katolickiego.

       copyright


Proszę do orędzia rozważyć następujące fragmenty Bibli:

List do Galatów 5-2 cały oraz z Księgi Zachariasza 1-8 do 17!

 

Komentarz własny:

"Ludu Boży, czy jesteś Mnie godzien?" Tak mówi do nas Pan. Zbyt łatwo jest obwiniać jedną osobę za sytuację w naszym kościele katolickim. Jak mogło dojść do takiego odstępstwa wiary? Czy to nie lud Boży żyje już od  dawna tak, jakby Boga nie było? Czyż nasi pasterze nie dorastali w tej apostazji? Czyż nie zbieramy tego teraz owoce? Jaką rolę odgrywa Pan    w naszym życiu? Cóż mogła by zdziałać jedna jedyna osoba, gdyby lud   Boży nosił w swoich sercach wiarę katolicką? Bóg dopuszcza do tego  wszystkiego, co potwierdza również Pismo Święte, ponieważ lud Boży   ustracił wiarę i nie podtrzymuje już swoich pasterzy. Pasterze tracą  odwagę i nieugiętość w wierze w Pana i w słowa Pisma Świętego.

Konsekwencją tego jest zeświedczenie. Czas obecny potrzebuje  prawdziwych świadków Boga. Jest to czas wymagający nieustannej  modlitwy, ofiary i cierpienia. Jest to czas wielkiego ucisku, ale też czas   największych łask dla ludu Bożego. Wtenczas lud Boży ponownie się  zgromadzi i stanie się na nowo silny mocą Pana, mocą Boga, mocą świętych i męczenników. Ogarnie ona wszystkie kraje Ziemi, aby ratować dusze. Lud Boży zostanie wyrwany ze snu poprzez wydarzenia, które   nastąpią, a do których Pan dopuści, aby został uratowany. Cokolwiek się zdarzy, od nas zależeć będzie, jak bolesne będzie Boże dopuszczenie i jak  cudowna Jego łaska. Serviam!

Manuela

 

 

Bezużyteczność obrzezania

 

5

 

Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli!
Oto ja, Paweł, mówię wam: Jeżeli poddacie się obrzezaniu, Chrystus wam się na nic nie przyda. 

I raz jeszcze oświadczam każdemu człowiekowi, który poddaje się obrzezaniu: jest on zobowiązany zachować wszystkie przepisy Prawa. 

Zerwaliście więzy z Chrystusem; wszyscy, którzy szukacie usprawiedliwienia w Prawie, wypadliście z łaski. 

My zaś z pomocą Ducha, na zasadzie wiary wyczekujemy spodziewanej sprawiedliwości. 

Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość.
Biegliście tak wspaniale! Kto przeszkodził wam trwać przy prawdzie?

8 Wpływ ten nie pochodzi od Tego, który was powołuje. 

Trochę kwasu ma moc zakwasić całe ciasto.
10 Mam co do was przekonanie w Panu, że innego zdania niż ja nie będziecie. A na tym, który sieje między wami zamęt, zaciąży wyrok potępienia, kimkolwiek by on był. 

11 Co do mnie zaś, bracia, jeśli nadal głoszę obrzezanie, to dlaczego w dalszym ciągu jestem prześladowany? Przecież wtedy ustałoby zgorszenie krzyża. 

12 Bodajby się do końca okaleczyli ci, którzy was podburzają.


 

O WŁAŚCIWEJ WOLNOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ



 

Miłość i wolność


13 Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! 

14 Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. 

15 A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli.

 

Napięcie między "duchem" a "ciałem"


16 Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. 

17 Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. 

18 Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa.
19 Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, 

20 uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, 

21 zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą.
22 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, 

23 łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa.
24 A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. 

25 Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy.

26 Nie szukajmy próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc.

 

 

1

WIZJE O ODNOWIENIU IZRAELA



 

Wizja pierwsza: jeźdźcy

 


Dwudziestego czwartego dnia miesiąca jedenastego, czyli miesiąca Szebat, w drugim roku panowania Dariusza, Pan skierował to słowo do proroka Zachariasza, syna Berekiasza, syna Iddo.
Miałem widzenie w nocy: Oto jakiś jeździec na koniu kasztanowatym stał wśród mirtów w dolinie, a za nim konie kasztanowate, kare i białe.
Zapytałem: «Co to znaczy - panie mój?» Anioł, który mówił do mnie, odpowiedział: «Wyjaśnię ci ich znaczenie». 

10 W tej chwili odezwał się jeździec stojący wśród mirtów i odpowiedział tymi słowami: «To są ci, których Pan posłał, aby obiegli ziemię». 

11 Lecz oni sami zwrócili się do anioła Pańskiego, który stał wśród mirtów, i oznajmili: «Przeszliśmy ziemię wzdłuż i wszerz - a oto wszędzie panuje pokój».
12 Wtedy anioł Pański zapytał tymi słowami: «Panie Zastępów, czy długo jeszcze nie przebaczysz Jerozolimie i miastom Judy, na które gniewasz się już lat siedemdziesiąt?» 

13 W odpowiedzi danej aniołowi, który mówił do mnie, słowa Pana zabrzmiały zmiłowaniem i pociechą.
14 Po czym anioł, który mówił do mnie, takie dał mi polecenie: «Rozgłaszaj, że tak powiedział Pan Zastępów: Darzę Jeruzalem i Syjon ogromną miłością, 

15 lecz gniew mój zaciążył nad narodami pysznymi, bo gdy Ja się gniewałem tylko trochę, one przesadziły w karaniu. 

16 Dlatego tak mówi Pan: Ze zmiłowaniem wracam do Jeruzalem, dom mój tam stanie znowu - wyrocznia Pana Zastępów - i sznur mierniczy będzie rozciągany w Jerozolimie.
17 I to jeszcze głoś: Tak mówi Pan Zastępów: Miasta moje znowu zakwitną dobrobytem, Pan pocieszy Syjon i znowu wybierze sobie