Strona główna
Orędzia Dziecko Jezus
Objawienie Króla Miłosierdzia 25-go października 2022 r. nad studzienką “Maria Annuntiata” przy Domie Jeruzalem.
Widzę na niebie dużą złotą świetlną kulę, której towarzyszą dwie mniejsze świetlne kule. Spływają one w naszą stronę. Duża złota kula świetlna otwiera się i wychodzi z niej do nas Łaskawe Dziecię Jezus w Praskiej postaci. Król Miłosierdzia ubrany jest tym razem w tunikę i płaszcz w kolorze królewskiego błękitu. Płaszcz Łaskawego Dzieciątka Jezus jest wyhaftowany złotymi liliami. Nosi dużą złotą koronę na ciemnobrązowych krótkich, kręconych włosach. Łaskawe Dziecię ma niebieskie oczy. W prawej ręce Boskie Dziecię trzyma duże złote berło, a w lewej Vulgatę (Pismo Święte). Teraz otwierają się dwie pozostałe świetlne kule i wyłaniają się z nich dwaj aniołowie w prostych białych tunikach i rozpościerają nad nami płaszcz Łaskawego Dzieciątka, niczym namiot ochronny.
Król Miłosierdzia mówi:
"W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha Świętego. Amen.
Spójrzcie na kolor Mojego płaszcza i Mojej tuniki. Przez waszą modlitwę przynieśliście błogosławieństwo na Niemcy i na świat. Wasza wielka modlitwa w Berlinie wyjednała bogate błogosławieństwo. Spójrzcie, otwieram Moje Serce".
Z Serca Dzieciątka Jezus spływają na nas złote promienie.
Dziecię Jezus mówi:
"Czy nie mówiłem, że Moja Najświętsza Matka modli się za was u Tronu Ojca Przedwiecznego? Sprawiacie Mi radość, gdy czcicie Moją Najświętszą Matkę. I tak przychodzę do was, nie aby was karać. Przychodzę z Moim złotym berłem: aby wezwać was do nawrócenia, aby was upomnieć! To od was zależy drogie dusze, co się wydarzy na świecie. Ojciec, Ojciec Przedwieczny, dał wam wolną wolę. Przed czym kłania się Moja Najświętsza Matka.
Chciałbym przyozdobić wasze dusze. Mają się one stać Moim ogrodem liliowym".
Manuela: "Lilie te masz Panie na Swojej tunice".
Boskie Dziecię mówi:
"Jeśli nosicie skruchę w swoich sercach, czynicie pokutę i żyjecie w sakramentach, dusze wasze staną się najpiękniejszymi ogrodami liliowymi w Królestwie Mojego Ojca. Patrzcie na Mnie, nie patrzcie na świat! Nie patrzcie na chaos!"
Teraz niewidzialna ręka otwiera Vulgatę w ręce Króla Miłosierdzia. Widzę w niej rozdział 15,1 i 2 z Ewangelii św. Mateusza. Z Vulgaty wypływa na nas przepiękne światło.
Łaskawe Dziecię mówi:
"Módlcie się, aby świat otrzymał łaski! Nie ustępujcie w modlitwie. Mój Kościół podąży za Mną. Spójrzcie, jest on na Golgocie! To jednak nie powinno was niepokoić, bo wszystko musi zostać oczyszczone".
Król Miłosierdzia patrzy na nas i mówi:
"Ten czas jest czasem łaski!"
Dziecię Jezus przykłada Swoje złote berło do Swojego Serca; staje się ono kropidłem Jego Najdroższej Krwi. Błogosławi i pokropia nas i wszystkich, ktorzy o Nim myślą na całym świecie Swoją Najdroższą Krwią:
"W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha Świętego. Amen. Przybądźcie do Mnie do miejsca Mojej łaski, bo chcę was pokrzepić i pocieszyć. Pozostańcie wytrwali w modlitwie! Spójrzcie na Mnie! Jestem waszym Zbawicielem. Pozostańcie Mi wierni, bo nie ma innego prawa jak to, które dał wam Ojciec. Jestem z wami!"
Król Niebos życzy Sobie od nas następującej modlitwy, więc modlimy się:
"O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia".
Aniołowie śpiewając, rozpościerają szeroko nad nami płaszcz Króla Miłosierdzia: "Misericordias Domini in aetermum cantabo". (3X)
Król Niebios życzy Sobie ponownie modlitwy: "O mój Jezu, odpuść nam nasze grzechy, ...", którą się modlimy.
Manuela otrzymuje osobiste przesłanie dotyczące Domu Zmiłowania.
Król Miłosierdzia żegna się z nami słowem "Adieu!".
Manuela: Adieu!
Boskie Dziecię udziela nam jeszcze Swojego pożegnalnego błogosławieństwa
"W Imię Ojca i Syna – którym Jestem Ja - i Ducha Świętego. Amen. Potem wraca do świetlnej kuli, tak jak i dwaj aniołowie. Świetlna kula znika.
Orędzie to zostało opublikowane bez zamiaru ingerencji na wyrok Kościoła Rzymsko-Katolickiego.
Copyright! Prawa autorskie!
Proszę przeczytać z Ewangelii św. Mateusza rozdział 15, ustęp pierwszy i drugi!
Spór o tradycję
15
1 Wtedy przyszli do Jezusa faryzeusze i uczeni w Piśmie z Jerozolimy z zapytaniem:
2 «Dlaczego Twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Bo nie myją sobie rąk przed jedzeniem».
3 On im odpowiedział: «Dlaczego i wy przestępujecie przykazanie Boże dla waszej tradycji?
4 Bóg przecież powiedział: Czcij ojca i matkę oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie.
5 Wy zaś mówicie: "Kto by oświadczył ojcu lub matce: Darem [złożonym w ofierze] jest to, co dla ciebie miało być wsparciem ode mnie,
6 ten nie potrzebuje czcić swego ojca ni matki". I tak ze względu na waszą tradycję znieśliście przykazanie Boże.
7 Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz:
8 Ten lud czci Mnie wargami,
lecz sercem swym daleko jest ode Mnie.
9 Ale czci mnie na próżno,
ucząc zasad podanych przez ludzi».
Prawdziwa nieczystość
10 Potem przywołał do siebie tłum i rzekł do niego: «Słuchajcie i chciejcie zrozumieć.
11 Nie to, co wchodzi do ust, czyni człowieka nieczystym, ale co z ust wychodzi, to go czyni nieczystym».
12 wtedy przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Wiesz, że faryzeusze zgorszyli się, gdy usłyszeli to powiedzenie?»
13 On zaś odrzekł: «Każda roślina, której nie sadził mój Ojciec niebieski, będzie wyrwana.
14 Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Lecz jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną».
15 Wtedy Piotr zabrał głos i rzekł do Niego: «Wytłumacz nam tę przypowieść!».
16 On rzekł: «To i wy jeszcze niepojętni jesteście?
17 Nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, do żołądka idzie i wydala się na zewnątrz.
18 Lecz to, co z ust wychodzi, pochodzi z serca, i to czyni człowieka nieczystym.
19 Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, czyny nierządne, kradzieże, fałszywe świadectwa, przekleństwa.
20 To właśnie czyni człowieka nieczystym. To zaś, że się je nie umytymi rękami, nie czyni człowieka nieczystym».
16-20: Pokarm nie dociera do serca, czyli do duszy, więc nie może jej pokalać. Jeśli jednak serce jest nieczyste, nieczyste jest źródło i wszystko, co z niego wypływa 1-20:
Por. Mk 7,1-23; Łk 6,39 Interpretacje i dodatki uczonych w Piśmie do Prawa Mojżeszowego nazywano "tradycjami starożytnych". Często wypaczały one znaczenie prawa, ale były przestrzegane przez niektórych bardziej rygorystycznie niż oryginalne prawo. Szczególnie małostkowe były przepisy o obmywaniu oraz czystości i nieczystości.